آشپزی یک نوع سیاست‌بافی است

آشپزی یک نوع سیاست‌بافی است. در سیاست شما کاری باید بکنید که همه چیز با هم بجوشد و خوب هم بجوشد. در آشپزی هم همین کار را می‌کنید. در سیاست هم باید عوامل با هم بجوشند که کار روبه‌راه شود.
منتهی در آشپزی نمک غذا معمولا به دست شماست. در سیاست گاهی اوقات نمک از دست آدم درمی‌رود. یا شور شور می‌شود، یا بی‌نمک بی‌نمک. در آشپزی شما بادمجان و غوره را می‌پزید، در سیاست گاهی اوقات مجبورید که مسمای کدوتنبل درست کنید. یعنی گاهی ایجاب می‌کند که کله های تنبل و پوک و کدومانند را کنار هم بگذارید و از آن‌ها مغز متفکر بسازید. به هر حال، آشپزی تمرین سیاست‌پیشگی است. به شما تبریک می‌گویم. چون ممکن است در آینده سیاستمدار خوبی بشوید. معمولا سیاستمدارهای خوب، آشپزهای خوبی هستند. خدا رحمتش کند مرحوم قوام‌السلطنه هیچ وقت رنگ و روی آشپزخانه را هم ندیده بود. به همین جهت آشی که برای من در سیاست پخت، رویش روغنی نایستاده بود.